En belirgin anılarımda, seni yaşadım
Geceler boyu…
Süregelen yalnızlığımın tek avuntusu oldun
Yaşantımın…
Öylesi bir yalnızlık ki! ! !
Tanrı’ya özel…
Oysa bana zor geldi bu sensizlik,
Bu zifir gece
Bu işkence.
Ne değin sürecek bu acı?
Bu kör karanlık…
Yokluğunda öyküler mi anlatmadılar bana!
Ve en olmayacak şeyler mi söylemediler!
Senin için…
Kopuk, lime lime yazgılar benimkiler
En acısı bu ya…
Resminle avunabildim ancak
Senden uzakta,
Gönlümce gülümsetip, kahkaha attırdım
Sevinçle,
Geleceğimize…
Ve sonra;
O ebedi hatıranı doymak bilmez bir açlıkla
Öptüm, öptüm…
Sevilerin en ölmezini yokluğunda,
Resminde buldum…
Kayıt Tarihi : 20.4.2009 14:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Talatca](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/20/ani-82.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!