Üşünür örneğin bir resme bakınca
Duvarda ya da başka bir yerde
Üşünür bir kapı açılınca
Ya da duvarların ötesinde bir şey
Üşünür anımsanınca...
O eski bir yalnızlığın adı şimdi
Şimdi ne denli uzakta
Üşünür....
Kimsenin bilmediği bir yerdeyim şimdi ben
Ölgün ışıkların ve gecenin
Unutuldum nasılda kapılar kapanınca
Kapılar ey eski günlerim
Üşünür anımsanınca...
Geldim de öyle çok eskimiş
Bahçeler, kuşlar, gökyüzleri ve her şey
Üşünür....
Üşünür bak işte
Üşünür gitme....
Yavuz Ergün
Alaca-Çorum
Beşiktaş-İst-1969-1970
Kayıt Tarihi : 6.3.2009 04:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiirim Çorum Alacada öğretmenlik günlerimde oluştu ve İst. Beşiktaşta tamamlandı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!