Angelo Netya Şiiri - Abdullah İnaler

sen
angelo netya
biricik sevdiceğim
sonsuz tutkum
kapkara günlerimde
içim sevi ışığıyla aydınlatan
anlatımsız sevgili

şimdi sensizliğimi ben
seninle yaşıyorum,
hücremi gün ışığı gibi değil
gece gündüz dolduruyorsun
içtiğim suda,
yediğim şu bir lokma ekmekte
senin tadını duymasam
yaşar mıydım şimdi ben Angelo Netya
yaşar mıydım bu hücrede

sana ülkem kadar
halkım, kavgam kadar bağlıyım
seni
tüm bunlar kadar seviyorum
angelo Netya

devrim tutkusu ve aşk
işte sen Angelo Netya
işte sen
hepsi sen
hepsi biz
çünkü seninle
sevgiliden öte devrimciyiz.

sen angelo netya
ezilmiş Anadolu kadının simgesi
yüzünden süzülen
ter gözlerindeki yaş
ve yaşamını tüketmen
küçücük bir oda da
ve tarlalarda
niçin

niçin
angelo netya niçin
özgür değil Anadolu kadını
isveç’te yaşayan ulla ,
ingiltere’de özgürlüğün saltanatını süren
jane kadar
niçin angelo netya
niçin

niçin ezilir
niçin bilmez kadınlığını
erkeklerin kadın,
kadınların erkek yaşamını yaşadığı bu ülkede
niçin bir öküz kadar
Değeri olmaz Anadolu kadının
niçin angelo netya
niçin

öyle ya
Suçluyuz biz
Suçluyuz biz angelo netya
sen ve ben bu düzeni sürdüren
kadınımızı uyandırmayan,
onların hakkını aramayan
sen ve ben suçluyuz

ama
niçin isyan etmek gelmez içimizden
niçin elimiz mahkum ezilmeye

yasalar mı
töreler mi
yasaları yapan biz.!
töreleri uygulayan biz.!
niçin kendi yaptığımız,
yasalar, töreler ezer bizi
niçin Angelo Netya
niçin
hiç düşündün mü

sen
angelo netya
diyeceksin ki
Ben mi yapıyorum yasaları bizi ezen
ben mi uyguluyorum töreleri
özgürlüğü kısıtlayan
öyle diyeceksin
sevgili angelo netya
öyle diyeceksin.

ama bak
iyice düşün
niçin sen yapmayasın yasaları
niçin ha,

ama istemezler onlar
senin benim karışmamı yasalara
tutturmuşlar bir düzen
kendilerini koruyan
Ve biz kokturulmuş yıllarca
hu hu afyonunun dumanı
içimize öyle bir işlemiş ki

illeti bir kanser gibi
çıkıp gitmiyor, defolup gitmiyor
yüzyıllar boyu devam ettiği gibi
hala uyutuyor milyonları
hala uyutuyor angelo netya
hala uyutuyor..

16.03.1975
Eskişehir Askeri Cezaevi.