Aylardan kasım, ayazın ortasında senin için parmaklarımı kırdım
Nüksediyor kalbimin derinliklerine sen dolu tek bir kıvılcım
Gerginliğimin sebebi yokluğunda kalbe takılan sensizlik tacı
Elbet sensizliğimle batan güneş bir gün seninle yeniden doğacaktır
Lambalarını söndürdüğüm göz altlarım bir gün sen ışığıyla tekrardan mutluluk dolacaktır
İstifasını istemedi hiç bir zaman kalbim kalbinden, sen kalbimin ebediyeti olacaksın
Ne bir hüzün yağmuru ne de ayrılığın çığlığı, hiç biri sonu olamayacak bize ait duyguların
Ansızın kalbime çarpan bir aşksın ve bu kazadan nefret edemeyecek kadar mutlu olan bir adamım
Kayıt Tarihi : 14.11.2012 20:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!