Anestezi ve Ameliyat Şiiri - Önder Karaçay

Çok uzun sürecek bir ameliyatın başlangıcındayız,
Bütün insanlık adeta anestezi altında,
İnsanlık kültürünü yok edip tirit bir hayat tarzının dayatılmasına karşılık yapılmak istenen bu ameliyata karşı ne yapmalıyız?

Ameliyat öncesi kaça bölünmüş durumdayız?

Birbirimizi anlamaya ihtiyacımız olduğu halde neden anlamaya niyetimiz yok!

Sevgiden payını anlamamış olmalı ki insan
Karşısında olana nefret geçiriyor

Birileri hayatın hızına yetişemiyorum diye yakınıyor,
Birilerini hayatın hızını daha da artırmak için deviniyor
Birileri sızlanıyor, birileri sızlandırıyor

Geçmiyor pişmanlıklar
Geleceğin huzursuzluğunda,
Yeni pişmanlıkların hazırlığı yapılıyor

Anı yaşamayı beceremeyen insan,
Anı yaşayamadığını fark ettiğinde
‘geçmiş olsun’ demek zorunda kalıyor

İki tutumlu davranış zamanla kavgaya tutuşuyor,
Kavga dünyada hiç eksik olmuyor

Gözlerinden bulutlar geçen insanlar çoğalıyor,
Bu kasvetli havalar nemli yağmurlara haber salıyor

Sığlığın adını birileri derinlik koymuş

Kandırmaya önce kendinden başlayanlar,
Lanetli bir çizginin işçileri gibi çalışıyor,
Her hedefe koyduğu insan ve toplumu kandırıyor

Çok az da olsa bu haksız tırmanışa geçenleri,
Birileri ayaklarından tutup aşağıya indiriyor

Entelektüel görünümlü kötü niyetli bir kisve
Derin bir aldanış ve nerede duracağını bilmez bir aymazlık içinde
İnsanlığa anestezi uyguluyor

Ameliyat kaçınılmaz diyor!

Biz ne diyoruz?

İnsanlık, insanlık, insanlık