Sıkılırım ben ara sıra
Yazarım birkaç satır yazı
Kaderin bana çizdiği yolda
Yürürüm adım adım
Sakın ha üzülme yazdığıma
Sana gönüllenip de kızdığıma
Sana layık olamadık be ane!
Etrafıma bakıyorum bazı zaman
Ne şefkat var nede sevgi
Üzülüyorum ara sıra
Anlayamıyorum insanları
Başlıyor tasa keder gam bende
Diken bende gül bende
Leylaklar kokmuyor ki be ane!
Huzur sevgi mutluluk
Işık aradım her yerde
Hakikati göremez olduk
Gözümüze sanki çekilmiş perde
Kimimiz bulutların üstünde
Kimimiz sürünür yerde
Birbirimize acımıyoruz be ane!
Kar yağmış kış gibi soğuk
Rüzgâra kapılmış bir yaprak gibi
Darmadağın ne bu hal
Kardeşlik bumu dedim
Yüreğimi aldı bir sızı
Acı bende dert bende
Zaman akıp gidiyor
Ne gelen var ne giden
Ne aranır olduk ne arar
Özlem bende hasret bende
Aramızda buzlar
Isınamadık be ane!
Yolunu gözlediğin yavruların dağıldı
Her birimiz bir yerde
Ne var ne yok bilmiyorum
Dünyaya geldiğim yerde
Alo aloo aloooo ses ver ses
Mehmet aynı Mehmet
Sık kafaya kurşunu
Tınmıyor ki be ane!
Yuvayın sahibi o adam
Nasıl olurdu
Yoklukla her derde çare
Yiğitliği insanların dilinde
Nasıl kazandı bu erdemi
Işık oldu etrafına
Anlıyorum
Babam namusluydu arlıydı
Zengin değil fakirdi
Yine bizden karlıydı
Mal bizde mülk bizde
İnsan olamıyoruz be ane
Kayıt Tarihi : 10.12.2007 21:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Farkındaysanız bu okuduğum sizin dördüncü şiiriniz oluyor. Neden mi ? İzin verin , açıklamaya çalışayım. Kim anadilini güzel yazıyor, güzel konuşuyorsa, benim geçerli düşünce yapımda o kişilerin yetenekli, başarılı kişiler olduğu kazılmıştır.
Dilimi güzel kullanan bana en yakın insanlardır ve benim de görevim onları koşulsuz sevmektir.
Candan başarı dileklerimle..
TÜM YORUMLAR (1)