Andır Evrenselde Muhteşemin Ölümü

*Bu şiirim başlıktan da şiirdir.

Andır
Evrenselde
Muhteşemin
Ölümü!

Bir nakış özeninde
Uhuvvet içidir
Ubudiyete dolan kovanın
Maharetle eseridir
Ölümüdür ki muhteşem
Anda senle ben olşumuz süper novanın

Ne muhteşemdir ki devri devranını sürdürmek!
Sürerken minneti, doğum sancısıyla öldürmek!

Zorba korkar yasanda, duymadığı zeval minnetinde
Tükenme aşikârdır, idamlarla yücelmenin(!) cinnetinde.

Bir imparatorluk çöküyor, görkemin seyrine kon
An be an kâr; özün başa sardığı son

İyice kokmaya başlamıştı illeti,
Meşruiyetsizinde belliydi*

Demokrasi dersi(!) ile haşlaması yelliydi!
Ne muhteşem ki sürürsün evrimini

Bidayı nihayetle
Bir insan
Ki maziyi âliyle
Kaçamazsın kurtuluş yok
Ansızın sarar tüm Kemaliyle

Bir oyun bozan çıkara kader belasını araya
Devran, dem, sürüncemede olur, bir andır karara

Ey ati, kucağında yük müdür büyük bir mazin?
Çarkı yok, heves karlıkla Nazin; sona bak ne hazin

Aklı şanladır yok olsan da zor koymaz yerin**
Güç duyarla kıvancıdır, dava sahibindir gerin

Büyük davalardır insan geçmişin, hiç kaldırmaz kemi
Suçlular gibi pusmandır; yıkılırla, pervadır zemmi
Ey insanlığım!

Bir Âdem oldum ki maziyi âliden
Kaçamazsın, kurtuluş yok, bu kemali yet ten

16.01.2007

Bayram KAYA