Andaki Sır Şiiri - Tuncay Kul

“Neyi nasıl yapmak” gibi sorunlar, her daim ölüm oldu zaman,
Zaman öldüğünde ise kendisini de katletti insanla,
Bir yol dinle gönül…! Sır, “An”da gizlenmiş olan değerde.
Ol Sırr-u mücella Şuurunun derinliklerindeki kara noktada,
Cebrail’inin bile aklının ermediği ahadiyyet mekanında,
Zamansızlığın olduğu, miracını yaşadığın “La Mekan”da,
Allah ismi ile isimlenmiş olan varlığı şuurunda bulduğunda,
O ismin senin adını perdelemiş olduğunu anladığında
Kendi fıtratını zamana akan “An”daki bir “Rabb” bil Gönül…
İmdi sır ol adını zikr eyle Ar’af 205’e Hal ol Gönül…
Fıtratın seni Ferd eyler Bakara 285’e vardığında,
Rabb’ini Rabbülalemin’e ram et, ve unut adını da,
Rabbülalemin ile NUR olarak hamdın hamdı ol Zatullah’a,
Ve Zat ile hiçliğe karış, Hamd’a müstahak ol Bahr-ı A’ma’da.
Allah’ın varlığına delil olan senin varlığındır, sakın onutma.
Sen zamanın içinde “An”sın, An kendini zaman LA.
An ise senin içinde bir “La Mekan”dır, dal o mekana,
Zaman bir “AN” ise, Namaz’ın gizlidir andaki An’da,
Ol Namaz ki, Zaman’daki An’ın ta kendisi rabb-i hasında.
La Mekan’ın sırrı ise; AN’daki kainat NAMAZ’ında.
Safi gönlünden Rabb’inin adını zikret sessizce kainata.
Bir ışık gibi yayılsın adının sesi tüm Küre-i Ala’ya,
Seni Muhammedi Nur götürecektir ol AN içindeki Zat’a,
Arama Hızır’ı orada burada, safi gönlünden mada…
İki zamana şahittir Zülkarneyn aynı anda ve şu An’da..
Geldim zuhuratın ile bendesin, geldim Bahr-ı Harab’a…