‘Anberîne kıl saçundan boynuna pîrâye sal
Hâle-i müşgîn-i gerd-i mâh-ı dehr-ârâya sal
Öldügümden sonra da şâh-ı şehîdân olayum
Ey hümâ bir kez mezârum üstine gel sâye sal
Gulgulundan tabl-veş âhir tehî olur felek
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta