Anasız Bayramlar Şiiri - Ramazan Kocapınar

GiRiZGÂH

Gün doğuşuyla doğru tarlaya... Analar
Harman kurulacak ova obaya... Analar
Bahçe bostan çaba edilecek... Analar
Evlenecek er edinecek, sevecek... analar
Çocuk doğuracak, hamur yoğuracak... Analar
Yufka açacak, börek ekmek yapacak... Analar

Onların ellerinde tat haz bulur keyifle buz gibi ayranlar
Gam kederle geçiyor, yürek burkuyor Anasız bayramlar

ANASIZ BAYRAMLAR!

Bir cümle bilinmezi koyupta, gitti önüme
Nice anıyı vurup sırta, yükleyip dünüme
Bazen acı tatlı hatıralar, bıraktı günüme
Hüzün içinde geçiyor, o anasız bayramlar

Bir buruk sitemdi işte, düşen o gönlüme
Önden giden eğitendi, kılavuzdu yönüme
Hiç isyan değil haşa, alışmak zor şu ölüme
Hazan içinde geçiyor, bu anasız bayramlar

Hayat öyle kısadırki sorma, gelmez bölüme
Gün katmak istesemde nafile, biçar ömrüme
Kem söze ketum dilim, kıymaz çiçek gülüme
Hüsran içinde geçiyor, şu anasız bayramlar

Hüzün... Hazan... Hüsran içinde geçiyor...

Şimdi... Şimdi... ANASIZ BAYRAMLAR
--------------
Yaşayan analara sevgiyle vede hürmetle,
Daha nice senelere... Uzun ömürler kendilerine...

Ölen analarımıza ise dua vede rahmetle,
cennet ayaklarının altında biliyoruz inancımız böyle!

15, 10, 2013 – Salı / ALMANYA
(Kurban Bayramı)

Ramazan Kocapınar