Anasını Dünyanın Şiiri - Sar Hoş

Sikiyordu anasını dünyanın ve sarhoştu.
Üstelik sevmiyordu!

Dünyanın amı olsa,
Acımadan koyardı dibine kadar.
Ama toplum baskısı,
Bırak amaına koymayı,
Küfür etmeyi bile tasnif etmiyordu toplum.
Yine de düşünmedi koydu amına dünyanın her gece!
Her gece iki kadehi vardı en az! !
Ve dayanmanda günün stresine,
Koyuyordu karaciğerinin amına.
Ama haberi yoktu,
Bir gün ölecekti her insan gibi,
Ama erken! !
Koyuyordu karaciğerinin amına ve hiç bir kadından bu kadar zevk almamışçasına…

Beyaz tavşanı takip ediyor,
Önüne geleni sikiyor,
İçiyor,
İçiyor,
İçkinin de amına koyuyordu…

Sizroz olsa,
Onure,
Bel soğukluğu olsa,
Sanatçı olurdu.
Koyuyordu,
Koyuyordu…
Bazen kadehe,
Bazen amına koyuyordu…

Bir öğünü bir elma idi bazen,
Bazen bir kibrit kutusu peynir…
Ama koyuyordu kadehine,
Ve her daim koyuyordu bir şeylerin amına.

Her an dünyanın,
Yasaşamın,
Kaderin,
Amına koyarcasına….