Göğüskafesimden körneşterlerle antidepresanlar söküyorsun amelyatta bu iyi;
Ya da istavrozumdaki katedralde tersçarmıh gibi afarozlu şeytanlara
Melankolik marazla antidepresanların kapsüllerce zehriyle geriliorum
Sonra omuriliğimde şahmerdan yılanlarının depresyonlu lanetidir yokluğun
Anarşist palyaçoların lağımlar fısıldayan uzunmetraj kabusları gibi
gözlerin ki; iltihaplı çıbanlardan müteşekkil pasaportsuz sürgünlüğümün ülkesi
Gibi gerillayım omurgandan omuriliklerine dek sömürülmüş müstemleke ülkende
Öyle ki yüreğinin toprağından kontrgerillanla sınırdışı ediliyorum herseferinde;
Dikenlitellerle çevrilmiş mayınlanmış ortadoğunda o ecnebi boynunun
Dokundukça mayınlanmış tarlanın coğrafyasında gerillaca patlıyorum
deri değiştiren bir şahmerdan gibi akıyor belkemiğimde yokluğun
yokluk ki: dillerimin vantuzunda tersakan bir sürüngen zehrinden ağlıyorum
Gövden ki; golgotha’da dikenlitellerle kanatan lanetli bir çarmıh
Gibi geriliyorum bileğimin gırtlağında gövdeleşen stigmata sancıyla;
paslanmış çiviçiçekleri açıyor paramparça omurgamda biliyorsun;
Burada omurgamda kelamı şiirin estetiğini deformasyona uğratabilir doğru
Onu ben belkemiğimdeki Çığırtkan hazlara anarşistçe zamklıyorum
Neyi neye zamklıyorum dersen bende anlamıyorum doğrusu:
Sadece şu aforizmadan mürekkep sancı çalkalanıyor kontrpiye dilimde:
Her sevgili dikenli bir çarmıhtır ispiyoncu ciğerime gerilince!
Her kalp belki de enfeksiyonlu suların aktığı lağım borusudur öyle
Bunu Kalpkapakçıklarına sıçılan mikroplanmış farelerden anlıyorum
Ağlıyorum tımarhane hücrelerinde elektroşoklarla derideğiştiren
Esrik Bir şahmerdanın zehirler akıtan boynuzlu hayvanları kadar ya da
İntiharla infilak arasında gerilen çarmıhta kurulan amelyat masasında
cinsiyet değiştiren travesti yılanların lanetli efkarları kadar
ateşten Zümrüdüankaların damarlarında goldenshottan sancıyla
yoksunluksendromunda uluyan eroinman palyaçolar kadar..
Bunu melankolik hayvanların sülfürikasitli kezzaplarından ağlıyorum!
Antidepresanların saltanatında dikenlitaçlarıyla imparatorluk kuran
apışarandaki çarmıhlarda stigmata ağrıyla çiviçiçeklerini kusan
elektrikkablosuyla çarpılıp lanetli coğrafyandan şutlanan mülteciyim
nerdeyim? ! zehirler yumurtlayan cerahatlı hamamböceklerinin tiksinç
pençeleriyle cerahatlı yaraları ambalajından sıyırıp kanattığı yerdeyim
ağlıyorum çünkü ağlamak; ters akan sürüngenleridir hüzünlerin
çünkü bütün sürüngenler omuriliğimde kontrpiye azaplarla ulur
bütün haşaratlar korkunç mezarlıkta hayvan kemiklerimde durur
içorganlar mezarlığında terso istavrozlardan satanist pentagramlar;
hayvankemiklerinden prostatlıpenisler de yapabilir gidişin bunu bil!
kriminoloji literatürüne deathmetal bir cinayetle de geçilebilir sevgilim
Yani Kurtlanmış Cesedinden mücevherat yapıp efkarın gerdanına da asılınabilir
Yani mermerleşen yokluğunu heykeltıraşca yontup heykelini de yapabilirim
Sonra da baltalarla putlarını paramparça patlatıp; Göğüskafesindeki
Katedralde tersistavrozlar gibi çıldırasıya ölünebilir bunu bil!
Bunu bil!
Oğuz KılıçKayıt Tarihi : 10.12.2014 12:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!