Ananız Ağladığı Zaman Kağıt Mendil Bir İ ...

Sizin de çok ananızı ağlattılar mı? İşyerin de, okulda ya da askerde veya herhangi bir yerde, ananız ağladıysa, o ananızı ağlatanlara sevgi ve saygı çerçevesinde sunturlu küfürleri boca edersiniz herhalde...

Kimler ağlatır analarımızı, o mübarek insanlara bu kadar göz yaşı revamı? Ha şunu da unutmayalım tabi ki ''Ağlarsa aman ağlar gerisi yalan ağlar.'' diye de bir özlü sözümüz var. Hiç kimse bizi analarımızı kadar dert etmez, yaralarımıza ilaç olmaya çalışmaz. O zaman biz de şarkıda ki gibi ''İyi gün dostlarım siz hele bir şöyle durun, gerçek dostlar beni yerden yere vurun.'' deriz...

Gıcıklık olsun diye amiriniz, büroda ki veya iş yerinde ki bütün işleri size yaptırmaya kalkabilir. O işleri yaparken ananız ağlamış, ağlamamış onun için hiç bir kıymeti yoktur. Yeter ki sizin ananızı ağlatsın. Ha, ben de onun anasını ağlatırım, diye içinizden geçse de çoğu zaman bunu yapmaktan uzak kalırsınız, konumunuz gereği...

İnsanların değil de bazen de basiretsiz yöneticiler yüzünden toplumların anası ağlar. Tabi bu ağlama topluca koro şekilden olur. İşçisinden, memurundan, emeklisinden, öğrencisinden, kısaca toplumun her kesiminden insan sıkıntılara düşünce, analarımız ağlar durur. Böyle toplu ağlamalarda kağıt mendillerinde hiç bir faydası yoktur insanlara...

Anamızı ağlatanlarında şunu iyi bilmesi lazım. Bu gün bizim anamız ağlar, yarında onların anasını başkaları ağlatır. Beddua da denen bir silah vardır mazlumların elinde. Zalimler zulümlerinde ısrar ettikçe mazlumların bedduaları da arşa kadar yükselecek, illaki Yaradan tarafından duyulacaktır... Duyulmadığınız sananlar, başlarına gelecekleri gördükten sonrada kendi çaresizlikleri içinde debelenip duracaklardır...