Anamız zahidenin ağıdı Şiiri - Osman Yüksel

Kundağa beleyip söyledin ninni
Nasıl unuturum anam ben seni
Öldüğünü duydum ağlattın beni
Yüzünü görmedim hasretim anam
Yarap bu acıya nasıl dayanam

Duydum Ankara dan cenazen gelir
Yüreklerim yandı bunu kim bilir
Canı Mevla verdi geri o alır
Yüzünü görmedim hasretim anam
Yarap bu acıya nasıl dayanam

Selanı verdirdim alıdı suyun
Ecel seni aldı buyumuş payım
Cenazene geldi halam ve dayım
Yüzünü görmedim hasretim anam
Senin bu acına nasıl dayanam

Şemsi döne başucunda ağlıyor
Ihbalın gözünden yaşlar çağlıyor
Birtek oğlun Osman yaslar bağlıyor
Yüzünü görmedim hasretim anam
Senin yokluğuna nasıl dayanam

Ölüm hatırana destanın yazdım
Anam yatsın diye kabrini kazdım
Yerin cennet olsun bizi çok üzdün
Hakkını helal et bizlere anam
Yarap bu acıya nasıl dayanam

Dedem takmışıdı zahide adın
Hiçbirşeyde yoktur lezzetin tadın
Sen yoksun yanımda zindan hayatım
Hakkını helal et sen bize anam
Senin yokluğuna nasıl dayanam

Dertlice çalacak her zaman sazım
Ciğerden ağlıyom çıkmaz avazım
Sana destan yazar biricik kuzun
Hakkını helal et sen bana anam
Senin hasretine nasıl dayanam

Ankara dan öldün yüzün görmedim
Derdin kalpteyimiş halin bilmedim
Yetişip derdine çare olmadım
Kriz seni benden aldı bak anam
Senin yokluğuna nasıl dayanam