Anamın Orağı Şiiri - Sefer Yazıcı

Bir yaz akşamıydı hatırlıyorum
Arifeydi. Dündü. Çok sıcaktı, yanıyorduk cehennem gibi
Evet dündü.
Ihlamur ağacının tepesinde serinliyordum
Heyelan, seyelan, deprem ve kasırga teorileri üretiyordum kendi kendime
Ama bir teorim vardı ki tam benlik. Kıyamete beş var teorisi
Bunlar kafamda.
Ne yana baksam doğal afet denilen ilahi uyarıda aklım
Ne yana dönsem cıbıldak yaşamın açmaz portresi
Birde bana dönsem” düşünceleri pantolon kemerini geçemeyen esir”
Ihlamurun tepesindeyim serinliyorum
Aşağıda anamın orak sesleri
Hep ben yukarıdayım
Hep kurtulan ben oluyorum
Ben sadece beni düşünüyorum
Hesaplar alt üst oluyor, kerrat karışıyor
Bir kere bir bir ederken iki kere iki yine de bir ediyor
Riyaziye mektepleri kapanıyor
Ihlamur enstitüleri açılıyor
Enstitü başkanı yine ben oluyorum
Yaşayanları cehenneme kaydediyor
Ben ise cennetten arsa parselliyorum
Geçmişe saldırıyorum
Yıldızları toplayarak pasta kalıbı yapıyorum
Bunların hepsini ıhlamurun tepesinde yapıyorum
Anacığım yine altta, yine orak sesleri
Ara formlar üretip arabeske meze hazırlıyorum
Nazım Hikmet’in memleketine savaş açıyor
Halukla cebelleşiyorum
Asımın nesli nesilmiş gerçeki mırıldanıyor
Ama nesilide mümessilide bulamıyorum
Ihlamurun tepesindeyim. insanlığa bakıyorum
İnsanlık ölüyor resmen
Hayvanat, nebatat can çekişiyor, camidat bile şerbetlik
Tek sağlam benim. Ihlamurun bile suyu çekilmiş
Anamın orak sesleri durmuş. Annemde artık nefessiz
Ama ben hayattayım. Ihlamurun tepesindeyim
Sera, ozon, halley ve kıyamet
Sonlarını kendileri hazırladı
Ben masumum, çünkü ben benim
Ben uyardım, kıyamet kopacak, kerrat düzelecek diye
Dinlemediler
Mizan var diye bağırdım
Hak dedim, hukuk dedim yaratan var dedim birde kıyamet
Ve nihayet
Ihlamurun tepesindeyim hep bağırıyorum
Tuz yalamış oğlak gibi dudaklarım kuru
İnsanlar ölmüş, zebaniler leş koruyucusu olmuş
Ağaç çukurdaydı, ama ben üsteydim
Herkes ölmüştü,ama herkeste katildi
Ben sağdım. Çünkü ben bendim
Tolerans gösteriyordu, öldürmüyordu tabiat beni
Ona giden yolları kurşuna dizdiler
Yek pare düşüncelerim paramparça
Anamın orağı oksitli
Yoksa ben, ben ne yaptım