Anamın Dilinden “hüner” Şiiri - Zeynel T ...

Şu yaşlı ananı dinlersen oğul
Evvela kendini bilmektir hüner
Kötüyü çirkini kınamak değil
İyi hoş yanını almaktır hüner

Akıl, fikir vermiş Allah insana
Nefret ile sevgi gelmez yan yana
Çile çeker kini yük eden cana
Daima sevgiyle kalmaktır hüner

İnsanın içini yüz ele verir
Kalbinden geçeni göz ele verir
Elmas mı, kömür mü öz ele verir
Maddeden manayı bulmaktır hüner

Ezan söyler bize geçen zamanı Tazelemek gerek her gün imanı
Arkaya atarak bütün cihanı
İhlasla namazı kılmaktır hüner

Kalbi sarar bazen kirli bir duman
Zehirler insanı gelmezse eman
Öyle zamanlarda bak oğul inan
Aklın kapısını çalmaktır hüner

Dünyada hep mutlu olamaz insan
Her derdini her an bulamaz derman
Tüm yollar zindana çıktığı zaman
Belanın yüzüne gülmektir hüner

Pazarda satılmaz asalet, mertlik
Kan ile taşınır kalbe yiğitlik
Pirim yapar iken namertlik, itlik
Adam gibi adam olmaktır hüner

Hiç bitmez dünyanın derdi, tasası
Gelenle, gidenin şaşmaz sırası
Bir nefestir yaşam ölüm arası
imanla yaşayıp ölmektir hüner