Anamdan Emdiğim Şiiri - Yunus Özel

çırpınır en derinimde bir duygu
gün yüzü görmemiş
ıslak bir bağırda sarmalanmışım
yada çaputlarım esritiyor canımı
belki de ben yeni dayak yemiş bir ananın kucağındayım
babam
lacivert yelek giymiş olabilir
yaş söğütten övendiresi
gözyaşıyla sulanmış anamın sütü
azıcık kekremsi
damağımdaki tat
kök salmış nemli karanlıklarımda
bir his
yaprağı yok
üstüne üstüne kapanmış çiçeği
bir ıslaklığın altındayım
bahar yağmurlarından değil örtüsü
ses nerede
feryattan bir iz belleğimde
sütle beraber emdiğim
güneş ve zaman
ışık
ve renk
semtine uğramıyor bu mağaranın
ben
dayak yemiş bir ananın karnındayım
babam
köşeli kesmiş bıyıklarını
yere düşüp kırılmış olabilir
cep aynası
büyümesi yasak bir meyve
yalnızca kökleri olan bir ağaç
yaşlanmayan
ıslak bir bağırda busunmuşum
ılık
kekre bir tat
çentilmiş hafızama
anamdan emdiğim

21 Haziran 2001