Anamdan Dünyaya Düştüm Düşeli

Anamdan dünyaya düştüm düşeli
Aklım kesip, kendim, bildim bileli
Böyle başım dertli, işim çileli
Hallerim biçare, bağrım yanıktır

Kırk dert verdi mevlam, kırk yiğit harcı
Öde öde bitmez, feleğin borcu
Kaşığıma gelen, gözyaşı acı
Ağlarım tenhada, Mevlam tanıktır

Elin mahremine, göz değdirmedim
Dediye koduya, yol verdirmedim
Dünya malı için, boynum eğmedim
Yetsin bu eziyet, gayri yazıktır

Kırmayalım dedikçe, kırdılar müdam
Nezaketim acze saydılar her dem
Derimizi diri, soydular adem
Gönlüm davacıdır, cümle sanıktır

Kabağın sahibi, rahmeyle yeter
Böyle geldi ömür, böyle mi biter
Bilmem bu virane, ne kadar gider
Arzum hakiki Dost, helal azıktır

Bilirim var dahi, beterden beter
Lakin bu derdiment, ezelden çeker
Bilmem göz görür mü, biter mi dertler
Burdan baktığımca hal karanlıktır

Eyledim halimi, arz ile beyan
İçim de dışımda, Arife ayan
Ne sözümde riyam, ne yüzde boyam
Sekrani bi çare, aciz gariptir