Anama Özlem Şiiri - Muzaffer Kalkan

Senden uzaklarda, kaldım kalalı,
Her zaman, her yerde, ararım anam.
Anayı yitirmiş, ceylan misali,
Her görüğüm dağa, sorarım anam.

Nasırlı elleri, öpesim geldi.
Beyaz saçlarını, öresim geldi.
Sesini yakından, duyasım geldi.
Her gece hayale, dalarım anam.

Bilirsin bu akşam, mevlid kandili.
Hakka doğru, çevirmişsin yönünü.
Dualar için, açmışsın elini.
Beyaz güller gibi, solarım anam.

Hergün, güneş batar, akşam olur ya,
Kışların ardından, bahar gelir ya,
İçindeki sıcak sevgi, akar ya,
İşte, o pınarda, yanarım anam.

Ana yürekleri, hep içten yanar.
Görmezse yavruyu, mevlaya sorar.
Masmavi gözlerden, yaşlar akar.
İstersen yoluna, ölürüm anam.

Mecnun Leyla'sını, hiç unutur mu
Ana hecesi, dilden atılır mı
Seni anmadıkça, hiç yatılır mı
Yudum yudum ismini, içerim anam.

Oğlun, Ozan Kalkan, özlemiş seni.
Helal sütlerinle, emzirdin beni.
Sesini duymazsa, geçmiyor günü.
Adına şiirler, yazarım anam.

(31-MART-2007)