Anam Öldü Şiiri - Osman Garip

Anam öldü on yaşımda dertlendim
Ne öpüldüm ne sevildim koklandım
Üst baş yırtık çöplüklerde bitlendim
Serseri bu deli ayaş berduş dediler

Çok çektim ben çilelerden bıkmadım
Esbaplarımı yağmur suyuyan yıkadım
Kışın dondum ev soba yok yakmadım
Soğularda donar bu garip ölür dediler

Çöplüklerde ekmek bile aradım
Anam ile gitmişti benim muradım
Talihimi de heryerde ben sınadım
Kimsesizim diye hakkımı yediler

Çoban oldum hayvanları otlattım
Çok batkımda inekleri sütlettim
Doğruluktan kendimi kötülettim
Çokda çalışır bu enayidir dediler

Sığmadım sılaya uçtum yuvadan
Takadım kalmadı düştüm havadan
Dağlardayım incin geçmez buradan
Kayboldu bu dönmez geri dediler

16 / 3 / 1966 Turhal