Anam beni ne günlere doğurmuş.
Garip başım belalarda nazlı yar.
Hamurumu göz yaşıyla yoğurmuş.
Yandı yürek yangınlarda nazlı yar.
Gidilip'de dönülmeyen yoldayım.
Kadir kıymet bilinmeyen il'deyim..
El yurdunda gör beni ne haldeyim.
Kahrolurum kahırlar da nazlı yar..
Bu gurbette kim soracak halimi.
Hasta düşsem kim tutacak elimi.
Kimi üzer bir garibin ölümü.
Ben ölemem buralarda nazlı yar
Celal derki paralasam kendimi.
Kimselere anlatamam derdimi.
Yirmi sene arar oldum yurdumu.
Mülteciyim şu dünyada nazlı yar.
Vatan'sızım bu dünyada nazlı yar.
Kayıt Tarihi : 15.1.2019 06:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celal Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/01/15/anam-beni-zor-gunlere-dogurmus.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!