Anam..! Şiiri - Fevzi Emir Yılmaz

ANAM..!

Bırakıp gideli çok zaman oldu,
Gel, gör bu kuzunu, şimdi ne halde,
Ne bilsin el alem, viran olduğum,
Yorgun kokusuna kurban olduğum.

Yokluğun bir perde, siyahmı siyah,
Kuşatmış ruhumu, yetmiyor eyvah,
Bu derin çatlağı, kapatmaz perdah,
Yorgun kokusuna kurban olduğum.

Al kınalı avuçların bu başa,
Değmeyeli başım baştan sayılmaz,
Büküldü bu boynum, artık doğrulmaz,
Yorgun kokusuna, kurban olduğum.

Her derde deva idi birtek öpüşün,
Eritirdi beni ipek gülüşün,
Sensiz ne haldeyim, şimdi bir düşün,
Yorgun kokusuna, kurban olduğum.

Tekrar nasip olurmu elini öpmek,
Boynuna sarılıp, yanında yatmak
Anam, anam, anam deyip
Saatlerce ağlamak,
Cennet kokusuna, cennet kokusuna, cennet kokusuna kurban olduğum.

İçindesin bir bilinmez bekanın,
Yalnız bırakmazdım olsa imkanım,
Cennet olsun artık senin mekanın
Toprak kokusuna, cennet kokusuna, ana kokusuna, ana kokusuna,
Ana kokusuna kurban olduğum.

FEVZİ EMİR YILMAZ