Anam Şiiri - Özcan Kurt

Boran, kar, tipi, günler poyraz, geceler ayaz,
Sığındıklarım yitti, yoldaşım aymaz,
Bahaneler ayrı gayrı, sözler faydasız
Kapılar, kapalı, nasihat beyhude, çareler açmaz,
Kolsuz kanatsızım, yollarda, üşüdüm anam,

Hazana erdik, ne tez bitti, tükendi yaz,
Tutunduklarım gitti, aralaştı, biraz biraz,
Telaşeler ayrı, dost bildiğin, umarsız,
Herkesin kendine hayrı, ahın duyulmaz,
Yordamsız sapaklarda şaşkın düşündüm anam...

Zamanında bilemiyor insan işte gıymat,
Haklılarmış diye bi güzel öğretir hayat,
Baba yitince ayak, ana da kırılır kol ve kanat,
Yaş ilerleyince değil asıl acı ile yetişir evlat,
Yürüdüm, koştum, düşe kalka büyüdüm anam,

Kar düştü saçlarıma, yaşlandım hiç büyümedim,
Yürür gibiyim, emeklemekteyim kalmadı halim,
Gündüzler can alıcı, zifiri karanlık geceler zalim,
Bildiğin hayatta yarı paytak hala ediyom talim,
Evsiz parksızım, farklı dünyalarda özledim anam..
ÖZ VE CAN