Anam... Şiiri - Mehmet Halil

Dikenli hayatının içinde
Bir umut, bir çiçektim ben
Bütün acılara meydan okudun
Beni doğururken.

gonca gül gibi kolladın
Kendini hiç düşünmedin Hayatla döğüşürken
aslan gibi kükredin Beni büyütürken

Anam benim

Kendi açlığını
belli etmeden
dişini ve
memelerini sıkıp
beni besleyen

yediği her darbede
Teselli için sebep bulan,
Ödül almış gibi
Taaa! Derinden
Şükreden,
Anam benim

Bütün sıkıntılara,
Yoksulluklara
Göğsünü siper ettin.
bir kaya gibi direndin

Babamın şekil vermek için
Salladığı her salvosunda
Bir örs gibi sırtımı dayadığım.
Çakır gözlü

Anam benim

Yarım asır dile kolay anam
Saatler bile duruyor zaman zaman
Sen hiç durmadın
Dik tut başını
Sil göz yaşını
Sana da cennette yer yoksa anam
Cennetin de
anasını….