Rahmetli abamla eniştemin mevlitinde
Hal hatır sorarken birden
O anda aklından ne geçti bilmem
‘’Babanızı...'' dedi '' abanızı,
Çok erken kaybettik çok erken...
Ya Şeydam?’’
Yola bakıyordu pencereden.
Bir hüzün kapladı yüzünü
Ya onlar dedi ardından
Onlar dediği eniştelerimiz
Ellez’in Erdoğan ile Sağırların Mehmet’ti.
Gözleri doldu.
‘’Nurten, Enver nerde ?’’diyen abime çıkıştı
Konunun dağıtılmak istenmesinden hoşlanmadı.
Yüzü asıldı,
Daldı gitti.
Abanız dedi nice sonra
Ben, ben, ben
Ben dururken…
Yine daldı.
Ahhh anam!
Birilerinin yolunu gözler gibi
Hala dışarıya bakıyordu pencereden.
Bekledikleri gelmedi...
Birkaç ay sonra
Vefat etmeden kısa süre önce odasına girdim
Ana, ana, ana dedim...
Dua okuyordu kadınlar.
Her zaman ki haliyle,
Her zaman ki yerindeydi
Ve hala dışarıya bakıyordu,
Ve hala dışarıya bakıyordu pencereden.
Bekledikleri hiç gelmedi.
Kayıt Tarihi : 7.11.2020 00:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!