Her bir memleketten gel bu hana,
Beni nerak etme askerim ana,
Oğlum asker diye ağlama sen ha! ,
Ağlama feleğe küs derim ana
.
Bu güzelim vatan bize emanet,
Biz bekçisi sıla size emanet,
Korkuyu at gitsin rahat uyu yat,
Uyan şafak ile es derim ana.
Eğer zalim düşman pusu kurduysa,
Çekip tetiğini beni vurduysa,
Oğlunda toprağa şehit girdiyse,
Resmimi duvara as derim ana.
Veysel der ki; Vatan borcu öderim,
Bayrağımı toprağımı severim,
O lanet düşmana her an siperim,
Bu bile vatana az derim ana.
Kayıt Tarihi : 7.3.2011 18:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/07/anam-452.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)