Benim anamın elleri çatlak
Ayakları nasırlı
Evi kireç badana
Divanları hasırlı
İçi merhamet, dışı sevgi
Ne sarışın, ne esmer
Biraz buğday tenli
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Çok güzeldi yüreğinize sağlık..Kutlarım..Saygılar..10p
tüm annelere saygılar
yusuf bey,
ananın güzel ifade edildiği anlamlı dizelerdi....yüreğinize emeğinize sağlık....değerli çalışmanızı ve sizi içtenlikle kutlarım.... kaleminiz tükenmez olsun....nicelerine.....
selam saygı şaire ve şiirinedir ....
yusuf kardeşim müsadenle ant. almak istiyorum şiir tarzın hoşuma gitti tebrikler
Anne betiminin çağdaş mesajlara duruşu çok şıktı...Saygılar sunuyorum sayın şair,kutlarım...
Anadolu esti sabah sabah yüreğine sağlık-selamlar
yürek kalem sesiniz daim ilhamınız bol olsun üstadım saygıyla tam puan listemde
:)) Hoş, benim annemde öyle:))
Tebrik ederim arkadaşım kalemini canı gönülden kutlarım Yüreğiniz ve bileğiniz güçlü
Olsun bahar seli gibi daima çağlasın 10 + puan
Bizim analarımızın yapacak o kadar işleri vardı ki....O saydığınız şeylere vakitleri hiç olmadı.O zaman güneşi kim uyandıracaktı dost?...Kutlarım bu güzel şiirinizi tam puanımla...
GÜNEŞİ UYANDIRAN KADIN
Bir kadın tanıdım narin güzel ve ince
Yüklenip dünyayı taşımaya çalışırdı öylece
Bir ateş yakardı kalkıp yarı gecede
Güneşi uyandırmak isterdi sadece
Tutardı sarnıcın yolunu sessizce
Dönerken sudan güğüm belinde, testi elinde
Güneş yeni uyanırdı Vona Burnu'ndan
Ekmek pişirirdi narin kadın mısır unundan
İnekleri sağar, yayık yayardı
Çorba pişerken sarma sarardı
Sütü alıp ocaktan bir de börek yapardı
Börekçi'ydi zaten kızlık soyadı.
Yumurtalar günlük ekmekler sıcak
Bahçeden salatalık domates toplanacak
Sofra hazır, artık çocuklar uyanacak
Az sonra çoban inekleri bahçeye kovacak.
İmeceye gidilecek Behiye Yengeye
Gün batımı bahçeden eve dönünce
Ev halkı yemek istemese
Üstleri hiç kirlenmese
Narin kadın çok yorgun
Erkenden uyusa ve dinlense
Ona dokunmasa kimse
Yarın güneşi tekrar uyandırabilse…
Yıllar yıpratmıştı narin kadını
Bir akşam uyudu ve uyanamadı
Artık güneşi kim uyandıracaktı?
Güneşi uyandıran kadın benim anamdı
EKİM 2000
Bu şiir ile ilgili 15 tane yorum bulunmakta