Ah ah deyipte vurma dizlerine
Ağlama yazık olur gözlerine
Yakında varacağım izine
Ağlama anam gelirim bir gün.
Oğlum deyipde sorardın
Geceleri gelmesem beni sorardın
Çıkıp yollara beni sorardın
Ağlama anam gelirim bir gün..
Asker oldum bileğim bükülmez
Kurşun yesem kanım dökülmez
Kırkagaçta kahır çekilmez
Ağlama anam gelirim bir gün..
Dertlerimi zincir yaptım
Birbirlerine ekleyertek
Şu acemiliğin bitmesi için
Dağıtımı bekliyorum..
Bahar gelince ötüşür turna
Komutanım suçum yok vurma
Oturup anam beni düşünüp durma
Ağlama anam gelirim bir gün..
Kimi davul çalar kimi zurna
Askerlik buymuş ysk bir siğara
Eğitimde yaptırırlar hep manevra
ağlama anam gelirim bir gün..
Kayıt Tarihi : 11.3.2008 00:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zirvede Olmak Güzel](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/11/anam-288.jpg)
Bağdat gibi diyar olmaz.
diye boşuna dememişler değil mi üstadım.Anne şiirleri hep etkiler beni.Her ağızda yakışır anne sözcüğü. Kutluyorum yürek sesinizi tam puanımla ve seviyle.Anneye sonsuz saygılar...
GÜNEŞi UYANDIRAN KADIN
Bir kadın tanıdım narin güzel ve ince
Yüklenip dünyayı taşımaya çalışırdı öylece
Bir ateş yakardı kalkıp yarı gecede
Güneşi uyandırmak isterdi sadece
Tutardı sarnıcın yolunu sessizce
Dönerken sudan güğüm belinde,testi elinde
Güneş yeni uyanırdı Vona Burnu' ndan
Ekmek pişirirdi narin kadın mısır unundan.
İnekleri sağar,yayık yayardı
Çorba pişerken sarma sarardı
Sütü alıp ocaktan bir de börek yapardı
Börekçi'ydi zaten kızlık soyadı.
Yumurtalar günlük ekmekler sıcak
Bahçeden salatalık domates toplanacak
Sofra hazır,artık çocuklar uyanacak
Az sonra çoban inekleri bahçeye kovacak.
İmeceye gidilecek Behiye Yengeye
Gün batımı bahçeden eve dönünce
Ev halkı yemek istemese
Üstleri hiç kirlenmese
Narin kadın çok yorgun
Erkenden uyusa ve dinlense
Ona dokunmasa kimse
Yarın güneşi tekrar uyandırabilse.
Yıllar yıpratmıştı narin kadını
Bir akşam uyudu ve uyanamadı
Artık güneşi kim uyandıracaktı?
Güneşi uyandıran kadın benim anamdı.
Naime Özeren
TÜM YORUMLAR (2)