ANAM 14.05.2006
Saf su gibi buharlaşıp gittin
Bulutlar arasında kayboldun
Hep yağmurla bekliyorum seni
Toprak kokusundan alıyorum
Kokunu anımsıyorum anam…
Özümde sen güneş gibiydin
Gecelerime de, aydın yıldızdın
Açlığımda aş susuzluğumda su
Uykusuzluğum da yastıktın
Üşüdüğümde yorgandın anam…
Bastığın yere cennet demişler
Hiç kimse algılayıp bilememişler
Sen berrak akar suymuşsun meğer
Çevresini yeşerten coşturan varlık
Yoktan varları yaratan anam…
Dağımda kar pınarımda berrak su
Bostanımda uzayan kabak çiçeği
Ağacımda çiçek açan sürgünsün
Kilimlerde halılarda renk rek desen
Üreten yok ki anam diye kime desem…
Kayıt Tarihi : 26.5.2006 18:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!