Anadolum Şiiri - Ramazan Pamuk

ANADOLU
Her köşesi bir başka
Bülbül güle konarken
Mevlana gelmiş aşka
Semazenler ďönerken

Yunus doğru özünü
Söylemiş hak sözünü
Açmış gönül gözünü
Âşk elinden yanarken

Horasandan erenler
Nefsi yere serenler
Hakka gönül verenler
Kendi kendin sınarken

Toprağı şehit kanı
Beslenir bundan canı
Gül gülistan her yanı
Menbağı aşk pınarken

Ezan sesi akseder
Turnaları rakseder
Ne gam nede bir keder
Ďil Allahı anarken

Hilkati eğ başını
Gözünden dök yaşını
Asan etsIn işini
Günahlardan yunarken