Ah Gönül Şiiri - Ramazan Pamuk

Bazen kapanıyor bazen açıyor
Sanki Karadeniz havası gönül
Alçakta işi yok yüksek uçuyor
Sarp kayada kartal yuvası gönül

Ne akıl belledi ne deliye vardı
İsteğin arzunun gelmiyor ardı
Vefasız güzele meylini verdi
Körümüş gözleri çıkası gönül

Yolu yokuş çıkar inmiyor düze
Nasihat dinlemez yatmıyor söze
Saracaklar seni üç arşın beze
Bir araya gelmez yakası gönül

Sığmadın dünyaya şımardın azdın
Yağmur ile yağdın yelinen tozdun
Nefsine yan çıkıp ikrarın bozdun
Vallahi yok bunun şakası gönül

Kar yağdı başına ağardı saçın
Kervan yola düştü hazırla göçün
Divanda sorulur kabahat suçun
Mahşerde görülür davası gönül

Hilkati elinden olmuşum bi zar
Uzatsan şu ömrü ne kadar uzar
Akibet bekliyor daracık mezar
Varmıki bu derdin devası gönül.