Ne bir hazırlığımız, ne araştırımız var,
Ne yaşadığı yerlerden haberimiz var…
Ne bir destek sunulmuş, ne uyarı yapılmış,
Ne önlemlerimiz var, ne de anlayışımız…
İşte canınla ödedin, cehalet yüzünden,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta