Son vaşak denilmişti, zalimler rahatladı,
Vurmaya endeksliyiz, bundan utanılmadı…
Adeta yüzler güler, poz verir ceset ile
Merhamet tanınmamış, taşlaşmış kalpler ile…
Çünkü hayat tanınmaz, leopara, vaşağa,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
