Anadolu Diyarında Şiiri - Haluk Levent

Anadolu diyarında dumansız kaldım
Sardım dört bir yanıma umut dert sardım
Sesini duymak için yollara kaldım
Dağlar beni nice eylesin
Dostum gelmez dağlar nice eylesin

Anadolu diyarında ağaçlı yollar
Dökülür sevdasız kalan yapraklar
Göçtürür kuşları soğuk/yalan rüzgarlar
Dağlar beni nice eylesin
Dostum gelmez dağlar nice eylesin

Şiir
Bir çıra yandı bir mum söndü gündüzden
Hala bardak dolu mu hayır boşalmış arkadaş
Yaptığımız bu deney güneşin kendi ışığından
Hayret suyumuzu buharlaştırıp eksiltmişiz arkadaş
Gelin dedim gelin birlik olalım
Bunu daha aydın güne kavuşturalım
Ayna yapalım ne bileyim su ısıtalım
Su buharlaşırsa depolar satarız arkadaş
O zamanlar gökten yağmur yerine
Kan damlardı annelerin gözbebeklerine
Çocuklar babasız anneler kocasızdı arkadaş
Ne bilgisayarların dünyası
Ne otoyolların grafiği
Ne sokak ortasında mafya hesaplaşması
Hiç biri, hiç biri çözemezdi bu sırrı arkadaş
Kadınlarımız, kadınlarımız vardı
Bin dokuzyüz yirmilerde
Kadınlarımız yirmibirlerde
Yürürlerdi yekpare meşalelerinden tekerlekleriyle
Yürürlerdi Çanakkele’ye
Yürürlerdi Kocatepe’ye
Arşin arşin yükselirdi MUSTAFA KEMAL’in gölgesi
Aşardi aşardi aşardi arkadaş!