Anadolu Çocuğuyum Şiiri - Ömer Çelik

Edirne'den Kars'a kadar, Cennet misali yurdum var.
Balkanlardan Türkistan'a, her taşında hatıram var.
Ezelden ebede kadar, her çağa bir mühürüm var.
İnsanlığa yol gösteren, Anadolu çocuğuyum.

Dedem Korkut Masalları, epikleme destanlardır.
Göklerin güneşi varsa, yeryüzünün dolunayı;
Farabi, Ahmet Yesevi, Hacı Bektaş, Mevlana'yla
Yunus gibi ahtı güzel, Anadolu çocuğuyum.

Yaradan'ın inayeti; onca diyarlar gezmişim
Güzel Türkçe'm lehçe lehçe; erenlerden icazetim.
İşim olmaz -izmlerle, kitabım, kitabelerim
Karanlıklardan müptezel, Anadolu Çocuğuyum.

Fetihlere baş koymuşum, neyleyim köşkü, sarayı
Bahar yağmurunda geçtim, cengaverlerle Sina'yı.
Rehberim Hak'kın Resul'ü, hedefim kızıl elmaydı
Hadislerde bahsi geçen, Anadolu çocuğuyum.

Yenilmez armadam vardır, Akdeniz, Prevezede
Anıt anıt adım vardır, Bağdat'ta, nazlı Budinde.
Tükenmez miadım vardır, her sahada, her vakitte
Lisanlarda darb-ü mesel, Anadolu Çocuğuyum.

Yaylada sürü peşinde, reçine kokar sakızım
Tarlada, işin başında, ter kokar, mintanım, bağrım.
Kına gününde, düğünde, gül kokar kızım kızanım
Türkülere hayat veren, Anadolu çocuğuyum.

Dağları duman alınca, gönlüm galeyana gelir
Kılıcım keskin olsa da, özüm gamalı değildir.
Dünden yana alnım açık, soyum insan-ı kamildir
Mazlumlara kanat geren, Anadolu çocuğuyum.

Emperyalizmin kisvesi, yüklü sermayesi varsa
Hepsinin cüssesi kadar, Çanakkale'nin sesi var.
Mehterim, marşlarım çalar, yazılı destanlarım var,
Atatürk'ü başbuğ bilen, Anadolu çocuğuyum.

Samsun 2009