Ana karnında has bir oda dokuz kat sünger döşeli
Şu karanlık
Tünelden baş boyun iki büklüm olmadan çıkılmaz
Ne dert var ne tasa her şey sunulur göbek bağında
Fetüs hazır olsa da
Berrak sulardan akciğerler vazgeçmeden çıkılmaz
Yolun sonunda kader çizgisine yön arar bir bebek
Kafa üstü
Tünele yönelmeden özlenen alın yazısına çıkılmaz
Bilindiğinden perde arkası sırdan haberdar olduğun
Kapatılır da çenen
Suskun bir dille bildiklerin unutturulmadan çıkılmaz
O dem ki perdeler kalkar ilk nefes alınır dünyadan
Anlarsın ki ilk günden
Başlar ayrılık, son nefesin de peşinden koşmak için
Kayıt Tarihi : 31.12.2025 12:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
31.12. 2025 / Denizli Mehmet kardeşimin annesinin ölümüne hitafen
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!