Anacığım4,5,6 Şiiri - Hasan Arpaci

http://dusunceuretelim.blogspot.com
-4-
Bazen takılıyorum,
Bir oraya,bir buraya.
Bir gün parkta oturdum,
Soğuktan yarılmış ellerimle,
Yarım somun yemekteyim.
Beni gören teyze çok kızdı bana,
Yanlış örnek oluyormuşum çocuklarına.
Dağdan bayırdan gelip buralara,
Okulları işgal ediyormuşum.
İleride büyüyünce,
Rızıklarını alacakmışım.
Şehirlerin bile,
Görüntüsünü bozuyormuşum.
Daha çok şeyler söyledi teyze,
Ama ben takılmadım,
Aldırmadım.
-5-
Anacığım;
Buralarda sabahleyin,
Yemekler değişmiş.
Kahvaltı yapıyorlar,
Bir parça sana yağı,
Belki bir kaç zeytin,
Çeyrek ekmek ve,
Bir bardak çay.
Doymuyoruz ama,
Şükür ekmek bol,
Yiyoruz ara sıra.
Köydeki her sabah yediğimiz,
Tarhana çorbasıyla,
Bulgur pilavını özlüyorum.
Yaza yerim diye,
İdare ediyorum.
-6-
Anacığım;
Buralarda köpekler çok meşhur olmuş,
Sırtlarında kadife elbise bile var.
Biz otobüse binemezken,
Onlar lüks arabada geziyorlar.
Biz eti çok görmüyoruz,
Ama onlar kemikle besleniyorlar.
Duymasın aman bizim köyün itleri,
Kazan kaldırırlar yoksa.
Onlarda gelirse buralara,
Ayıp olur şehir halkına,
Aç kalırlar yoksa.

Hasan Arpacı,Ankara 4,5,6/14