Anacığım 12,13,14 Şiiri - Hasan Arpaci

http://dusunceuretelim.blogspot.com
-12-
Ben günlük tutar gibi,
Şiirler yazmaktayım.
Ama herkesten gizlemekteyim,
Köye geldiğimde,
Sana okuduğum şiirler varya,
Onlar da aşk var,sevgi var,elem var diye,
Asla beğenmiyorlar.
Vatan millet sakarya olmazsa,
Hiç bir yerde yayınlamıyor,
Anlamıyor,
Ayıplıyorlar...
-13-
Anacığım;
Dün gene kömür taşırken,
Bir teyze okulumu sordu.
Mühendislik diye söyledim,
Kominist olduğumu düşünüyor.
Umutları yok olmuş,
Üşüyor mu üşüyor.
Kominizm gelecek diye,
Korkusundan ölüyor.
Bense,
Müslüman gibi yaşayıp,
Kominist gibi düşünüyor,
Amele gibi sürünüyorum,
Sizin gibilere gülüyorum,
Deyince...

Şöyle bir taşa oturdu,
Durgun,üzgün konuştu.
Benim oğlum okumuyor,
Hımbıl hımbıl yatıp çalışmıyor.
Ona kimse karışmıyor,
Bir eli yağ da,bir eli balda,
Diye mırıldandı.
Şöyle anladım,
Sanki sorumlusu benim.
Dedi ki
...............
-14-
Anacığım;
Teyzeden yevmiyemizi aldık,
Allah’a ısmarladık,
Herkes böyle düşünüyorsa,
Yandık ha yandık.

Sen okuma yazma bilmiyorsun ya,
Sakın takılma bunlara,
Biz huzur içinde,
Birlikte koşalım yarınlara,
Aydınlığa,
Duysun Ankara,
Bil istedim...

Hasan Arpacı,Ankara 12,13,14/14