Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
*
CANDAN TEBRİKKKK
Sayın; Şair dostum, Muhterem hanımefendi, Ben o şiirimi sizin gibi “Ana Yüreği”ne sahip; Ülkesini, Milletini, bayrağını seven ve bu değerlerle gurur duyan, bu Milli Mefkurelere adanmış analarımız için yazdım. Bu Ülkede kimsenin etnik kökeni ayrışmaya, dışlanmaya neden olmamıştır. Daha dün yaptıkları toplu katliamlar ortada iken Milletimizi soykırımla suçlayan Ermeni terör örgütü Asala’nın cinayetlerinin işlendiği o kritik zamanda bile biz Vatandaşımız olan Ermeni arkadaşlarımıza, dostlarımıza en küçük sitemde bile bulunmayı aklımızdan geçirmedik.. Yine daha dün Kıbrıs Barış Harekatı sırasında Yunanlılarla, Rumlarla savaş haklinde iken bile hiçbir Rum kökenli Vatandaşımıza yan gözle dahi bakmadık. Ne den biliyor musunuz? Çünkü biz bu coğrafya da yaşamayı hak eden en onurlu, en adil, en asil bir Millet olduğumuz için. Bütün Vatandaşlarıyla kaynaşmış, can ciğer olmuş bu milletin ortak adı TÜRK olduğu için. Ve bu soylu Türk Milleti asırlar boyunca bırakın kendi tebaa’sına haksızlık yapmayı, yaşadığı her çağda dünya nizamına çeki düzen vermek için dünyanın dört bir yanında Anadolu insanını heba etmekten bile kaçınmamıştır. Bu gün Bosna da, Afganistan da, Filistin de, Irakta başka milletlerin askerlerine o ülkelerde işgalci gözü ile bakılıp kurşun atılırken; eğer Türk Barış Gücü Askerleri o ülkelerin insanlarına güven veriyor, hüsnü kabul görüyorsa ve dünya barışının en şerefli bekçileri olarak görev yapıyorsa bunu şerefli mazimizden gelen hasletlere, yani Türk Milleti olmanın haklı gururuna onuruna ve şuuruna borçluyuz.
Bu vesile ile bu güzel “ANA YÜREĞİ” Şiiriniz de bütün annelerimizin düşünce ve duygularına tercüman olduğunuz için sizi içtenlikle kutluyor; “Lanet Olsun” isimli Şiirime gerçek anlamını kavrayıp, farklı bir yorumla beni duygulandırdığınız için en içten teşekkürlerimle saygı, sevgi ve selamlarımı sunuyorum.
Harikasınız
Çok güzeldi yüreğinize sağlık
Saygılar kaleminize.
Yeni yılınız kutlu olsun, nice nice mutlu yıllara...'
Karamanlı Âşık Çağlari
Bir anne...
Çeçenya'da,Irak'ta,Açe'de
İşte tam orada
Dünyanın herhangi bir yerinde
Bir anne...
İşte tam orada
Dünyanın herhangi bir yerinde.
Anneler...Acının
Yüreğinde...
Bir de yürekleri yok mu,
Yürekleri... tüm anne yüreklerini
Dünyanın tam ortasına dikmeli!
İşte tam oraya,
Durmalı annler...
Dünyanın tam orta yerinde
ŞİİRİNDEN DİZELERLE OLUŞTURDUĞUM , ANNEYİ YAVRUDAN AYIRDIĞIM İÇİN UMARIM BANA KIZMAZSINIZ GÜZEL DİZELERDİ YÜREĞİNE SAĞLIK BİZE DE PUN VERMEK DÜŞÜYOR.
İYİ Kİ MESAJ YOLLAMIŞSIN
MUTLULUĞU TV DİZİLERİYLE KADIN PROĞRAMLARIYLA GEÇİREN DEMİYECEĞİM YÜREKLERİNİ BOŞALTAN KADINLARA İNAT UĞRAŞIN DUYDUĞUN KAYGIYI PAYLAŞIYOR ELLERİNDEN GÖZLERİNDEN ÖPÜYORUM. SAYGILAR SEVGİLER
Evladın uğrunda olunmaz feda
Her gece katlanılmaz çekilmez cefa
Ana yüregidir bu süremez sefa
bir evlat uğrunda,değil cefa,bin can feda
Hasan Karabay
Analar her yerde evlatları için savaşın en ortayerinde tebrik ederim analık duygusu çok güzel işlenmiş yüreginize sağlık efendim saygılar
Evrensel duygularınızın yanmsıması şiirin şaheseri olacak şiirinize benden 10 puan tebrikler.
Bir anne eli değmeli
Dünyamıza...
Bir anne yüzü gülümsemeli..
Ki buram buram
anne kokmalı
Yüreğinize sağlık.
barut ve kan kokusundan bıktık usandık.ne de güzel söylemişsiniz.kapitalizm olduğu müddetçe,her gün birileri barutun tadına varacaktır.inşallah her yer barış içinde olur.mutluluk olur. sevgi olur.kardeşçe yaşamak dileğiyle;yüreğine sağlık.
ÇOK GÜZEL ANLAMLI VE DUYGULU,DOĞRU SÖYLEMİŞSİNİZ,,ANALAR HERYERDE AYNI EN FAZLA ACIYI ÇEKEN ONLAR,,BAŞARILARININ DEVAMINI DİLİYORUM,,
Onlar ki,
Güneşten bir parçadır
hayatta kayb edilmesi en ağır değer olan annelerimize atf edilmiş güzel şiirinizi kutlar saygılarımı sunarım
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta