Ana Sultan Şiiri - Zümrüdü Anka

Sana öyle hasretim ki , sözcükler hislerimi ifade edebilecek boyutta değil. Bir nehirin önüne kapılmış gidiyorum ama durdurak bilmeden. Arıyorum kendimi bulamıyorum. Buluyorum beni kendimi soramiyorum.
Her takıldığım taşa bir an bırakıyorum.
Her susuyuşa bir nefes ömür adıyorum.
Özlemin nehirde durdurak bilmeden akıp gidiyor.
Kimi zaman yosununa tutunuyorum taşın ,
Kimi zaman taş tutunuyor hasretine.
Akıp giden suyun hızında boğulup kalıyorum.
Her bir engeli önüne sürüp olağan hızıyla akmaya ve gitmeye devam ediyor. An'da bıraktığım taşa en etkili sertliği ile vuruyor , bazısını vurup geçiyor bazısını içinde sürükleyerek. Ne an'dayım ne akıntıda suyun sesindeyim aklım firarda!