Ana mıydın Bağdat mı? Şiiri - Tevfik Çilsoy

Titriyorken geceyeydi isyanım
Ne sevenim var ne sevdiğim.
Hani diyorsun ya “Neden beni sevmedin? ”
Ana gibi yar mı oldun bana?
Merhem olsan razıydım
Ellerinle açtığın yaralarıma.
Hiçbir zaman fark edemeyeceğin
Anlamaya aklını erdiremeyeceğin kadar fedakârdım.
O masallardaki Bağdat mı oldun bana?
Ki sende yaşamaktan hiç yılmayayım.
Sen bana şimdiki Bağdat’tın
Kan vahşet ihanet dolu.
Hep ziyanın dokundu da
Sesim tek bir kere çıkarmadım.
Şimdi sus haksızsın
Senden istediğim şu
Zor değil, olmamalı
Onurunu koy ortaya.
Sus biraz olsun o keskin bıçak dilini
Kılıfında tut da daha fazla yaralama!
Beni gönlünü kırmaya mecbur bırakma!