Ana Denince Söz Biter Şiiri - Bekir Aygül

Ana denince söz biter, dil susar,
Gönül konuşur nazlı nazlı,
Ana denince karanlık biter, hüzün diner,
Güller açar sıralı sıralı…

Tatlı dille mutlu eden,
Güler yüzle fetheden,
Saf duygularla bağrın açan,
Karşılıksız sevginin sultanıdır analar…

İyilikten başka yoktur mayası,
Güzelliklerle doludur bohçası,
Çilelerle yüklüdür hep sinesi,
Şefkatin, merhametin timsalidir analar…

Ulvi görevle süslenmiştir baştan sona,
Sabır yumağıyla örülmüştür boydan boya,
Erdemlerle yoğrulmuştur özden öze,
Mor sümbüllü bağlarımızdır analar…

Temel direğimizdir darda bolda,
İlham kaynağımızdır uzun yolda
Nur saçar gecede gündüzde zorda,
Kır çiçeğimiz, aydınlığımızdır analar…

Cennet yolun açan, ömrümüze bereket katan,
Güneş gibi ısıtan, yıldızlar gibi parlayan,
Uğruna binbir methiyeler düzülen,
Mis kokulu, yaşam çiçeğimizdir analar…

Tarihe yön veren kahramanlar doğuran,
Vay yavrum! deyince yerleri gökleri çınlatan,
Sevgiden başka yol yöntem tanımayan,
Bahar çiçekleri, meltem rüzgarlarıdır analar…

26.04.2022
Bekir Aygül