Evlatlık böyle olmaz
Ata böyle bakılmaz
Seni dünyaya getiren
Ana baba kovulmaz
Yüreği ezik olur
Dile getir dökemez
Evladı hain olsa da
Ana baba kovulmaz
Böyle evlat görmedim
Saldı atayı gurbete
Kimden lokma ister
Ana baba kovulmaz
İki dua kurtarır
Evladı cehennemden
Annenin ayağına eğil
Ana baba kovulmaz
Ser ekmeği yoluna
Neler çekti uğruna
Yiyemedi yedirdi
Ata evden kovulmaz
Söver korkmaz kuldan
Rabbini unutandır
Anayı gurbete salan
Böyle evlat olunmaz
Çatı kurdu başına
Aş kattı toprağına taşına
Bir gün şimşek düşer başına
Ana baba kovulmaz
Dertli yüreğim haykırır
Evlatları ürküttürür
Aklına ateş düşsün
Ana baba kovulmaz
Bedduası can kurutur
Bedenini sende çürütür
Lokman boğazında kalır
Ana baba kovulmaz
Korlar düşsün gönlüne
Gün görmeyesin ömrüne
Aynısını görürsün evlattan
Ana baba kovulmaz
Kapanmaz ata ocağı
Dolu koynu kucağı
Çekip sapla bıçağın
Ana baba kovulmaz
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
