An Olur Şiiri - Kenan Gezici

Aramak güzeldi ucu kıvrık defter sayfalarında.
Sonra kara kazanlar kuruldu ben vardım içinde.
Yalnızlık mıh gibi sol yanımda göğsümün üstünde.
Çivilendi siyah çizgilere yazmaya, çizmeye inandı.
Bulamaz olduk, tutacak öpebilecek mahsunca el.
Yalanla, iftirayla duramayan aşk gitti, binlerce el.
Bilecektin kıymetini, değerini şimdi diyenin kalmadı.
Yine akşam oldu, beklemez her yerde oldu olacaktı.
Avuntuların kalmazsa inecek bekle ansızın hüküm.
Yaşattığını yaşa, dağıt o zaman gülücükler dedim.
Ele değil, sağa sola bir daha bırakmadın kumpası hala.
Nerde zaman gelip geçiyor kutsadığın o olmamalıydı.
Ama yine de inat görmek istedin aklındaki kuruntuları.

Kenan Gezici 04/10/2025