An Ne? Şiiri - Halil Gürbüz

Kaç yıl geçti anneciğim?
Amacına ulaştın ve beni büyüttün...
Şimdi ben;
Hiç kimsenin, senin gibi bıkmadan,usanmadan gösteremeyeceği,
Şefkatli ve sevgi dolu kollarında olmayı;
İçindeki sevginin tedirginliğiyle,
Bitiremediğin öğütlerinin nedenlerini hâlâ anlayamamış olmayı
Ve bana göstermiş olduğun ilgiden sıkılmamış olup,
Bana katlanabilmen için hiç büyümemeyi diledim...
Fakat dilesem de nafile...
Büyüdüm...
Hatalarım oldu giderek artan...
Telâfisi benim varlığım sana...
Ellerim kavuşmuş ve dudaklarımdaysa özür,
Gözlerimdedir senin gönülden sevgin,
Sana doğru adım atmış ayaklarımda
Duyduğum çocuksu özlemse gönlümdeki sana
Bende senden bir iz var,
Senden bir parça...
Al beni anne, bağrına bas da...
Bırak özüm ağlasın,bırak dökülsün yaşım,
Teselli senin varlığın bana...
Biricik anam can yoldaşım.