İrkilerek uyanmışım; gözlerimde uyku mahmurluğu odada volta atarken kıyafetlerimle kavga halindeyim, akşamdan kalma bir surat ifadesi yansımış aynaya baktıkça kendimden kaçıyorum, üşüyorum soğuk mu yalnızlık mı beni titreten ayrıştıramıyorum, dalgınım ya bir şeyler olacak bu gün, ya da olacaklar bir yere varıp dayanacak hissedebiliyorum, ama korkuyorum.
Sokağa çıktığımda düşüncelerimdeki gel-gitler o an da kendi içinde eriyor, ne güzel diyorum yağmur sonrası açan güneş, ne güzel tebessümleri yüzünde insanları görmek, Yürüdükçe korkularımdan arınıyorum, ne güzel an ı yaşamak, an da nefes almak. Sen ne güzelsin.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman