21 Ekim 1981 - 09 Eylül 2019
An bir kez daha öyle bir noktaya gelir ki, hayalle gerçek, sözcüklerinden ve sesinden ibaret kalır...
Öyle bir an geldik ki,
o her gelişinde heyecandan titrediğim, gözlerimi dolduran,
aritmik kalp atışlarına boğan,
yaşamaya yeniden mi başladım yoksa, yoksa kalbim durmaya mı çalışıyor,
anlamadığım,
ondört gün boyunca sessizliği içimde hissettim,
öyle bir an bir kez daha geldi ki,
sesin ve sessizliğin tanımı içimi titretti,
Sesini hiç duymadığım,
sadecelikten öteye geçmek, zorunluluk mu? imkansızlık mı?
Öyle bir an, öyle bir cümle,
parmaklarımın buzunu çözüp, ben hayata döndüren,
öylece durma, sözcüklerin senin sesin, sesin senin yüzün...
göstermekten ve sesinden çekinmekten vazgeç...
Kayıt Tarihi : 28.7.2006 16:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)