Bir ara nefes almayı unuttuğumuz anlar-
Ne çok koştuk elimize hiçbir şey geçmeden.
Yaşasın diye toprağımızda, ağlaya ağlaya suladığımız saygıyı-
Bir anlık öfkeyle söküp attık kökünden.
Yerine mayınlar gömdük.
Kimse bir daha geçmeye cesaret edemedi önünden.
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta