An… Şiiri - Ahmet Toper

Aşka yol veren sözler döküldü dudaklarının pembeliğinden…
Yüzünde akşamdan kalma bir tutuksuz sevgi…
Karşımda öylece bana bakıyordu
Sessizce akan zamanda donuk ve mat…
Baktığım ben miydim…
Yoksa senin arka yüzün mü?

Eylül esintisinin yalayıp geçtiği bu tende
Hissettiğim Temmuz ateşimi…
Martın soğuğu muydu?
Acaba bu sevgi mevsimlerle dile gelebilir miydi?
Acaba bu mevsimler bu sevgiyle, bu bedenden geçer miydi?

Utanmaya geç kalmış parmak uçlarımın izi
Geçmişle birlikte silinmişti
Belirgin olmayan varlığımın son haykırışları
Kulakları çınlatıyordu
Sağır bedenlerde…

Bitmişti işte…
An buraya kadardı
Sevme anı..
Soluksuz
Sınırsız ve kaygısız…
Bitmişti işte…