An Şiiri - Ömer Burçin Özkişi

Göğü ateşe verdim bu gece
Rahmi yırtıldı karanlığın
Turuncu bulutlar sağdım ellerimle
Portakal kokulu yağmurlar getirdim sana
Kavruk dudaklarını göğe doğrult
Ve omzunu bana yasla
Bırak aksın zaman
Ayaklarımızın altından
Anda kalalım sevgili
Geçmişini sallandır geleceğin darağacında
Hayat şımarık bir çocuk çünkü
Zırıl zırıl ağlamaya eğilimli
Bırak ağlasın,ağlattığı kadar
Ve sen
gölgesiyle dans ettiğim hayat
Yüzüme gül artık biraz
Biliyorum
Seni hak edecek kadar inat
Tohumu çatlatacak bir gün
Kusacaksın zehrini yüzüme
Arınacaksın yavaş yavaş
Kollarında jilet kesiği yaralar
Kanayacaksın kanattığın kadar